Informacja
Strona znajduje się w archiwum.
Jak jest sprawowany nadzór nad prawidłowością rekultywacji składowiska odpadów ?
Treść pytania
Jak jest sprawowany nadzór nad prawidłowością rekultywacji składowiska odpadów ?
1)Na czym polega ze strony WIOŚ kontrola zrekultywowanego składowiska?
2)Co obejmuje taka kontrola? Co inspektorzy sprawdzają?
3)Jakie pomiary czy analizy wykonują?
4)Z jakich szczegółowych przepisów to wynika?
Odpowiedź
- Kontrola ze strony WIOŚ zrekultywowanego składowiska polega na przyjmowaniu oraz analizie i ocenie wyników monitorowania składowiska, nadsyłanych corocznie przez zarządzającego, lub inny zobowiązany podmiot.
- Jest to kontrola nadesłanej dokumentacji i obejmuje jej zgodność z rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 9 grudnia 2002 r. w sprawie zakresu, czasu, sposobu oraz warunków prowadzenia monitoringu składowiska odpadów oraz wydanymi decyzjami. Kontrola obejmuje także wymagania ogólne, określone w ustawie - Prawo ochrony środowiska.
- Inspektorzy nie wykonują żadnych analiz czy pomiarów. Wyjątkowo, w uzasadnionych przypadkach, pomiary kontrolne wykonuje akredytowane laboratorium WIOŚ.
- Przepisy podano poniżej.
Zgodnie z ustawą z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska, do jej zadań w pierwszej kolejności należy kontrola przestrzegania przepisów o ochronie środowiska oraz kontrola przestrzegania decyzji ustalających warunki korzystania ze środowiska. W odniesieniu do składowisk odpadów najważniejsze przepisy wynikają z ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach, z późniejszymi zmianami, w tym przede wszystkim z ustawy z dnia 22 stycznia 2010 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz niektórych innych ustaw. Właśnie ta ostatnia ustawa wprowadza regulacje szczegółowe, dotyczące zamykania i rekultywacji składowisk. Przepisy ogólne zawiera ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska.
Rekultywacja składowiska jest poprzedzona decyzją o jego zamknięciu. Decyzję o zamknięciu wydaje właściwy organ ochrony środowiska (marszałek województwa, regionalny dyrektor ochrony środowiska, starosta) na wniosek zarządzającego składowiskiem, lub z urzędu.
W art. 54c ust. 2 znowelizowanej ustawy o odpadach został określony zakres regulacji, jaki powinien być ujęty w decyzji o zamknięciu składowiska:
- Techniczny sposób zamknięcia składowiska,
- Data zaprzestania przyjmowania odpadów do składowania,
- Harmonogram działań, związanych z rekultywacją składowiska odpadów, sposób sprawowania nadzoru nad zrekultywowanym składowiskiem odpadów, w tym monitoring, oraz warunki wykonania tego obowiązku.
Ustawodawca nie zobowiązał organu ochrony środowiska, tak, jak to ma miejsce w innych przypadkach, do przekazania kopii decyzji do wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska. Ponadto, zgodnie z art.110 Kodeksu postępowania administracyjnego, organ, który wydał decyzję, jest nią związany od chwili jej doręczenia lub ogłoszenia, co w powiązaniu z art. 376 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska, wskazującym organy ochrony środowiska oraz art. 379 tejże ustawy, określającym uprawnienia kontrolne organów ochrony środowiska, prowadzi do jednoznacznej konkluzji: przestrzeganie decyzji o zamknięciu składowiska kontroluje i egzekwuje ten organ, który taką decyzję wydał (marszałek województwa, regionalny dyrektor ochrony środowiska, starosta).
Zakres monitoringu składowiska odpadów, także w fazie poeksploatacyjnej, został szczegółowo określony w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 9 grudnia 2002 r. w sprawie zakresu, czasu, sposobu oraz warunków prowadzenia monitoringu składowiska odpadów [Dz. U. z 2002 Nr 220 poz. 1858].
Zgodnie z art. 59 ust. pkt 7) ustawy o odpadach, zarządzający składowiskiem ma obowiązek monitorowania składowiska przed rozpoczęciem eksploatacji, w trakcie i po zakończeniu (przez 30 lat) oraz corocznie przesyłać uzyskane wyniki do wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska do końca pierwszego kwartału, po zakończeniu roku kalendarzowego, którego te wyniki dotyczyły. Zarządzający składowiskiem powinien także niezwłocznie powiadamiać WIOŚ o stwierdzonych zmianach obserwowanych parametrów, wskazujących na możliwość wystąpienia lub powstania zagrożeń dla środowiska.
Warto też pamiętać o ustawie z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych. Zgodnie z tą ustawą, rekultywacja gruntów oznacza nadanie lub przywrócenie gruntom zdegradowanym albo zdewastowanym wartości użytkowych lub przyrodniczych przez właściwe ukształtowanie rzeźby terenu, poprawienie właściwości fizycznych i chemicznych, uregulowanie stosunków wodnych, odtworzenie gleb, umocnienie skarp oraz odbudowanie lub zbudowanie niezbędnych dróg.
Co do zasady, organem właściwym w sprawach rekultywacji jest starosta; w przypadkach określonych w ustawie organem takim może być też regionalny dyrektor ochrony środowiska.
Decyzje w sprawach rekultywacji i zagospodarowania określają:
- stopień ograniczenia lub utraty wartości użytkowej gruntów,
- osobę obowiązaną do rekultywacji gruntów,
- kierunek i termin wykonania rekultywacji gruntów,
- uznanie rekultywacji gruntów za zakończoną.
Zgodnie z ustawą, rekultywacja powinna zostać zakończona w ciągu 5 lat. Także w tym przypadku należy pamiętać o art.110 Kodeksu postępowania administracyjnego.
Data publikacji : 06.09.2010
Data modyfikacji : 20.09.2010
Data modyfikacji : 20.09.2010
Array